Endobarrier misschien in het basispakket van de zorgverzekeraars?

Stand van zaken
Tot nu toe gaat het prima en kan ik weer voorzichtig van alles eten. Een aantal zaken, zoals koolsoorten, gefrituurde zaken en dranken met koolzuur, moet ik voorlopig nog aan me voorbij laten gaan. Toen ik afgelopen week weer normaler ging eten, veranderde het ontlastingspatroon en kwam er snel weer een paar kilo bij. Inmiddels is het afvallen weer begonnen en zijn er 5 kilo af, dezelfde stand als vorige week. De suikerwaardes blijven redelijk perfect. Afgelopen donderdag ben ik weer op bezoek geweest bij de Vitalys kliniek, en alles zag er prima uit. Zelfs de bloeddruk was perfect. De uitslag van het bloedprikken zal ik dinsdag wel krijgen. De eerste weken heb ik namelijk elke week een bel afspraak met een DIVAS-verpleegkundige, die kennis heeft van alle aspecten rondom overgewicht en diabetes. Ook mijn sport (tafeltennis) heb ik weer opgepakt. Op het ontbreken van energie na (niet verwonderlijk na zo'n operatie en een week vloeibaar eten), gaat dit weer prima en heb ik geen last van de Endobarrier.

Vergoeding
Ik heb op 3 februari 2014 mijn Endobarrier gekregen via de Vitalys kliniek in Velp. Deze kliniek werkt zeer nauw samen met het Rijnstate ziekenhuis uit Arnhem, waar de daadwerkelijke ingreep plaatsvind. Als je ziet hoeveel mensen bij zo'n relatief eenvoudige ingreep betrokken zijn, en het feit dat je 3 jaar begeleiding krijgt vanuit de Vitalys kliniek betekent dat het geen goedkope ingreep is.

Tot nu toe is Menzis de enige zorgverzekeraar die deze ingreep in het vergoedingen pakket heeft zitten. Bij de overige verzekeraars is het dus zelf betalen. Zelf had ik het geluk, dat ik in groep van 50 personen zat, die de operatie vanuit de kliniek heeft gekregen, waarbij de kliniek de kosten voor zijn rekening neemt. Dit zal wel te maken hebben met de promotie van het product "Endobarrier". Ik heb best wel enige energie moeten steken in het aanmelden, maar ik ben tot nu toe erg blij dat het gelukt is.

Basispakket
Goed nieuws is dat in februari en maart door het College Voor Zorgverzekeringen gesproken gaat worden over de Duodenal-Jejunal bypass zoals de EndoBarrier ook genoemd wordt in medische kringen. Men gaat kijken, of deze operatie opgenomen kan worden in het basispakket van de verzekeraars. Mijn angst is echter, dat dit in de medische wereld moeilijk geaccepteerd gaat worden. Het is namelijk een soort "ei van Columbus", en voorkomt een aantal moeilijke operaties waarmee in de medische wereld nogal wat geld wordt verdiend. Ook gebruiken de patiënten na deze ingreep veel minder medicijnen, wat de farmaceutische industrie geld gaat kosten. Ik hoop dat ik ten onrechte een wantrouwen heb en dat de gezondheid van de patiënt ook voor deze groep belanghebbenden op de eerste plaats komt. Mijn dank in ieder geval aan de Vitalys kliniek voor de geboden mogelijkheid. 

De eerste dagen met de Endobarrier

Nadat afgelopen maandag de Endobarrier geplaatst is, volgen hier mijn eerste bevindingen.

Pijn heb ik niet gehad. Wel een vervelend gevoel van misselijkheid. Ik heb van het ziekenhuis een boel medicijnen voorgeschreven gekregen, die nauwelijks gebruikt heb. Alleen de pilletjes tegen misselijkheid en maag- darmkrampen heb ik een paar keer genomen, omdat ze toch voorhanden waren.

Slapen is nog niet elke nacht goed gelukt. De laatste nacht (Vrijdag op zaterdag) heb ik voor het eerst redelijk doorgeslapen. De andere nachten ben ik er veel uit geweest om naar het toilet te gaan. Af en toe een heel kleurrijk gebeuren, om het netjes uit te drukken. Omdat ik deze week niet gewerkt heb, kon ik de slaap overdag een beetje inhalen.

Eten heb ik nog niet veel gedaan. Veel vla, yoghurt en bouillon. Later in de week heb ik ook wat kleine slaatjes genomen, om toch weer iets te proeven. Ook heb ik wat boerenkoolstamppot met appelmoes gegeten. Heerlijk om wat warms te hebben. Vandaag heb ik bij het ontbijt ook twee beschuitjes met smeerkaas gehad. Vanaf komende week ga ik het voedsel weer opbouwen naar een normaler patroon. In het begin misschien zo'n 1300 Kcal per dag en daarna opbouwen naar 1800 Kcal. Als ik dat kan volhouden, gaat mijn plan zeker slagen.

Suikerwaarden zijn sensationeel goed geworden, eigenlijk vanaf het begin. Ik heb nog een keer 9.1 gemeten, niet al te lang na een maaltijd, maar de meeste scores zijn tussen 5.4 en 7.1. Deze scores zijn redelijk ideaal dus (voor de niet diabeten onder ons). En dit zonder enige lichamelijke activiteit van mij, omdat ik nog niets ondernomen heb tot nu toe. Als ik nu weer ga bewegen en sporten, zal dit alleen maar meehelpen.

Afvallen gebeurt natuurlijk vanzelf, als je zo weinig eet. Het eerste resultaat is dan ook verbluffend. Ongeveer 5 kg ben ik kwijt geraakt in de eerste week. Ik realiseer me ook, dat ik nu weer wat normaler ga eten, en dit waardes zijn die ik voorlopig niet meer ga halen. Mijn streven is, om er nog 25 kg af te halen tijdens het gebruik van de Endobarrier. Het gebruik is momenteel nog begrenst tot 1 jaar, maar er lopen verzoeken om deze periode te vergroten. Men is ooit begonnen met 3 maanden, dus wie weet wat de toekomst brengt.

Of het verschil zo groot gaat worden?

Conclusie na de eerste dagen: De Endobarrier doet tot nu toe wat hij moet doen. Ik heb er nog geen echte last van, hoewel ik hem wel voel. De eerste dagen voel je jezelf nog niet super en het is fijn als de eerste dagen geen andere beslommeringen hebt. Je hebt gewenning nodig voor het aangepaste eten en drinken. Ook de veranderingen in je lichaam kosten wat energie. Ik heb er vertrouwen in dat ik me snel beter ga voelen, en ik ga vanaf maandag (1 week na de operatie) de draad van het gewone leven weer oppakken. Dit natuurlijk wel met enige aanpassingen in het voedingspatroon.

Komende week heb een telefonische en een fysieke afspraak met het ziekenhuis. Bij deze laatste afspraken gaat men weer bloed prikken, en zal ik nog wel aanvullende tips en trucs te horen krijgen.

Ik houd jullie op de hoogte.

De Endobarrier zit er in.

Spannende dagen

Het waren twee spannende dagen voor mij. Zondagavond (2-2-2014) opgenomen worden in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Dat is momenteel het enige ziekenhuis in Nederland dat deze operatie uitvoert.

Ik had nog nooit in het ziekenhuis gelegen, en vond het een moeilijk gebeuren. Elke keer weer je gegevens herhalen. U bent .... Welke medicijnen gebruikt u.... etc. . Ik weet dat dit nodig is, dus ik beantwoord netjes alle vragen. Verder wordt er verzocht voor de operatie medicijnen te halen bij de apotheek, die men ook in het ziekenhuis al klaarzet. Beter te veel dan te weinig.

Over het innemen van welke medicijnen wanneer wel en wanneer niet heb ik in de vorige aflevering al geschreven. Dat is echt een crime voor de gewone mens.

Voor iemand met mijn postuur is zo'n ziekenhuisbed maar smalletjes. Er gaat van alles door je hoofd de hele nacht, en ik had dus niet zo best geslapen.

Op maandag 3 februari 2014 was dus de operatie zelf. 's Morgens nog even lekker douchen, medicatie nemen voor de operatie en niet ontbijten, want de operatie wordt natuurlijke op de nuchtere maag uitgevoerd. Daarna moest ik speciale operatiekleding aantrekken. Ik zou om 09:15 uur aan de beurt zijn, en tegen 09:30 uur werd ik opgehaald. Zo'n laatste "wacht-kwartiertje" duurt lang, als je er klaar voor bent. Daarna ging het snel.

Voor de operatie kreeg ik eerst een speciale warmtedeken over me heen, een warm kompres op mijn arm en kreeg ik met mijn "lange" haren een haarnetje op en moest ik weer dezelfde standaardvragen beantwoorden. Daarna werd er een infuus met vocht aangesloten, Nog even wachten en ik werd naar de Operatie Kamer gereden.

  

Op de OK was het een drukte van jewelste. Ik telde minimaal 10 mensen in alle consternatie. Ik moest op de operatietafel op mijn zij gaan liggen en kreeg een slangetje in de neus. Daarna heb ik nog gevoeld dat ik een slang in mijn mond kreeg en moest boeren. Toen ik weer wat begon te beseffen was de operatie voor en werd ik naar de uitslaap kamer gereden.

Na een half uurtje kon ik weer naar mijn eigen kamer. Rustig bijkomen, wat thee- en water drinken en daarna kreeg ik al een vlaflip en een kwark. Ondertussen mijn vriendin gebeld, om te melden dat het gebeurd was en dat ze me op kon komen halen. Ik moest echter wachten op het bezoek van de dokter en ook kreeg ik nog een waslijst aan medicijnen.

Toen ik naar huis reed was ik een hele baas, maar 's avonds voelde ik me al snel minder. Niet helemaal goed geslapen de nacht naar de operatie. Ik voel me ook nog een beetje zwakjes.

Vanaf nu hoop ik alleen positieve  meldingen te kunnen doen. Zoveel kilo afgevallen, bloedsuiker ok met weinig of zonder medicatie, geen last van de Endobarrier.

Ook ik weet, dat het niet allemaal hosanna zal zijn, maar

IK GA ER VOOR.

Morgen (Maandag 3 februari 2014), gaat het gebeuren

Zenuwachtig

Mogen is het dan zover. Vanavond (2-2-2014) moet ik me melden en morgen wordt dan de Endobarrier geplaatst. Ik had het niet gedacht, maar ik voel me toch een beetje zenuwachtig.

Ik heb vorige week bij het laatste vooronderzoek zoveel richtlijnen meegekregen. Het vervelende is echter dat de betreffende specialisten dat allemaal niet op papier zetten voor je.

• Deze medicijnen moet je niet nemen de dag voor de operatie
• Deze medicijnen moet je juist wel nemen van een dag voor de operatie
• Deze medicijnen moet je nemen 's avonds voor de operatie en 's morgens voor de operatie
• zoveel uur van tevoren mag je niet meer eten
• Deze pijnstiller moet je gaan gebruiken.

Echt een kakafonie aan richtlijnen die op je afkomen. Gelukkig ben ik redelijk helder van geest en weet ik me wel te redden. Sommige aanwijzingen staan gelukkig op het medicijn zelf. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige mensen echt een probleem is om deze regels helder te krijgen voor de operatie.

De operatie zelf wordt een "makkie" voor mij, omdat ik een sedatie (roesje) krijg. Als ik wakker word is de operatie al voorbij.

Er staat in het stappenplan geschreven, dat ik de eerste dagen rustig aan moet doen. Tevens heb ik maagtabletten voor een jaar voorgeschreven gekregen en een speciale pijnstiller. Dat beloofd niet veel goeds voor de eerste dagen.

Gisteren heb ik veel "vloeibaar voedsel" ingekocht voor de eerste dagen. Veel soepjes, vla, en yoghurt drank. Al na enige dagen mag ik over naar gepureerd voedsel. Ook wordt baby-voeding voor wat oudere baby's aangeraden. Ik heb wel wat knijpzakjes met fruit gekocht, maar babyvoeding is een grens die ik nog over moet.

Vandaag rustig voorbereiden, mijn stappenplan en leef -en dieet voorschriften voor de komende tijd nog maar eens bestuderen en me dan vanavond melden in het Arnhemse Rijnstate ziekenhuis.

Ik wensen de artsen succes met de implantatie van de Endobarrier bij mij. Dat komt het met mij ook wel goed.